Het is mei en ik ben jarig. Ik vier het met vrouwen en met Visioning. Er ligt al materiaal klaar, want in de afgelopen maanden heb ik de stapels tijdschriften die ik gekregen heb, doorgewerkt op bruikbaarheid. En heb ik al wat verzameld. Tussen deze beelden zijn er veel die dichtbij voelen, die eerder op een collage van mij terecht gekomen.

Het is december en ik kijk naar mijn recente collage. Ik zie de vijgentaart aanwezig in de hoek boven, de hoek beneden, en ook in het midden.
Vier jaar geleden had ik ook vijgen op mijn collage gemaakt. Toen had ik het beeld van de vijgentaart ook in mijn handen .. maar legde het terug in de bak met papier.
Wat is het toch met die vijgen?

Het is november als ik met een blessure aan mijn bovenarm op de bank zit te kijken naar de collage die ik kort geleden heb gemaakt. Ik zie de vrouw liggen op het zand. Zij is ook gestrand. Rechts is een granaatappelboom met één vrucht, nog net zichtbaar. Mijn buurvrouw maakt er op dat moment net één  open en appt mij met de vraag of ik er ook wat van lust.

Recent was in het nieuws dat wetenschappers een nieuwe apensoort ontdekt hebben in Indonesië. Het is goed en slecht nieuws, want ook deze apensoort worden met de dood bedreigd. Dat er nog zo weinig zijn komt doordat bossen worden gekapt, maar ook doordat de aarde steeds verder opwarmt.